outfit , no ale bez tych kwiatków co nie

Co ona sobie myślała zapisując się na te randki w ciemno? Była przecież wychowana w nienawiści do tego święta już od samego początku. Dlaczego, możecie spytać? Cóż, Tosia miała urodziny w to wielkie święto miłości i zgadnijcie jak często świętowała ten konkretny dzień z przyjaciółmi? No za dzieciaka to jeszcze się zdarzało, ale jak tylko skończyła się podstawówka i weszła w okres dojrzewania to okazało się, że każdy jeden jej znajomy wolał ten konkrety dzień albo spędzać z "drugą połówką" (no jak na gimnazjalno-licealne standardy to dość mocne słowo), albo nawet samemu, użalając się nad własną samotnością, jedząc litr lodów i płacząc nad jakąś żałosną komedią romantyczną. Dlatego czujecie tę żałość Poniatowskiej? Nie dość, że kolejny rok z rzędu nie miała pary na Walentynki, to nawet nie mogła jak każdy normalny człowiek iść się najebać ze swoimi przyjaciółmi w swoje własne urodziny. Już pomijając, że pewnie połowa jej ziomków jak zwykle zapomniała że Tosia dzisiaj świętuje swoje wielkie 23 urodziny i jutro dostanie masę smsów na zasadzie o jeeeeny Tośka, bo ty miałaś uro! no sto lat, słuchaj bo miałam wczoraj ze swoim taką super romantiko randkę (...).
Z lekkim stresem szła w stronę domu kultury, modląc się w środku żeby nie trafić na kolejnego zjeba, bo nie była pewna czy jej delikatne serduszko przeżyje kolejne rozczarowanie. Czy liczyła po cichu, że zanim dotrze na imprezę dostanie od kogoś innego smsa z propozycją spędzenia wspólnie czasu? Ależ oczywiście. No ale nic takiego się nie wydarzyło. Wylosowała ten swój numerek i krążyła po sali, rozglądając się za drugą ósemką. No po chwili go wreszcie dojrzała, więc ruszyła w jego stronę pewnym krokiem i rozciągnęła usta w uśmiechu (w końcu obrażalską księżniczką nie zamierzała dzisiaj być) - Hej, Pan Ósemka, dobrze widzę?